یه گزارشی از چند روزی که گذشته مینویسم ، زیاد جالب نبود ولی خوب باید خوشبینانه به گذشته نگاه کرد .

در این چند روز که بعنوان فرجه های امتحانی باید نام گذاری کرد رو صرف فعالیت ها مختلف کردم ، از جمله طراحی سایت فروشگاهی و همچنین ساخت بنر ها و وارد کردن محصولات در سایت و فعالیت بعدی ، تمرین تایپ ده انگشتی البته بیشتر فارسی ، همچین سریع و بی عیب نیست ، تست کردم حداکثر سرعت تایپ کردنم حدود 54 هست با دقت 98 درصدی ، که در مقابل سرعت دیگر افراد ، یعنی سرعت بالای 150 تا واقعا هیچه ولی بازم خوشحالم که همین قدر هستم و امیدوارم با تمرین به سرعت مد نظر برسه ، البته

آیا میتوان خود کنترلی به صورت کامل داشت ، یعنی چه » یعنی این که در مقابل هیجانی ترین و دوستداشتنی ترین ها ایستادگی کنی و طبق برنامه ی از قبل تنظیم شده پیش بری ، آیا ممکنه ؟؟

من معمولا به خودم سختگیری میکنم یا بهتره بگم که تلاش میکنم که نسبت به کارهای خودم و عملکردم سختگیر باشم.

گاهی اوقات با خودم فکر میکنم که آیا واقعا ارزش دارد که دارم از زمان صرف کار های فرعی و سطحی میکنم در صورتی که زمان همینجور درحال گذشتنه.

روز های هستنند که احساس میکنی یه چیزی کمه که بشینی و مطالعه رو شروع کنی.

لازمه وقتی که متمرکز هستی روی درس و مطالعه هر چیزی ، عواملی که باعث شده این تمرکز به وجود بیاد رو یادداشت کنی تا بعدا اگر لازم بود مجدد بکار بگیری.

عواملی که تا الان بنظرم موثر بودند ، اول ایجاد حس رقابتی با شخص خاصی که مدام در حال مطالعه هست ، دوم مقاومت در برابر حواس پرتی های جانبی و همچنین مقاومت در برابر تمایلات  نفسانی ، سوم ، دست به قلم شدن ، چهارم طبق برنامه پیش رفتن و مدام تغیرات رو در برنامه ثبت کردن ، پنجم به عمق مطلب نفوض کردن...

نکته : زمانی که عواملی باعث بی حوصلگی میشود باید مقاومت کرد و در این زمان ها نباید استراحتی صورت بگیرد ، در عین حال استراحت رو موکول می کنیم به زمان هایی که تمرکز و اشتیاق به مطالعه وجود داشته باشد.

خیلی اوقات وقتی قصد دارم که شروع کنم و مباحث درسی تحلیلی و دشوار رو بخونم ، اون حس و حال مورد نیاز برای شروع کردن و اگر دقیق تر بگم تمرکز لازم رو ندارم.

در این حین ، بلند شدم و قدم زنان به مبحث پیشرویی که قصد مطالعه اون رو دارم فکر کردم ، دقیقا راهکاری هست که میشه تمرکز لازم رو بدست اوورد.

داشتم صحبتای علیرضا سخایی رو گوش میدادم که در رابطه با ترس از اشتباه کردن بحث میکرد.
یعنی دقیقا یکی از مشکلات اساسی اکثرمون همین ترسیدن هست .
خیلی مواقع یک حرکتی و اقدامی به ذهنمون میرسه و از اینکه در آخر به شکست مواجه بشه سراغشون نمیریم.
اقداماتی که میتونن باعث موفقیت یک نفر بشه...!

آزمایشی انجام دادم تا متوجه تاثیر قهوه در عملکرد روزانه ام شوم ، روز اول آزمایش صبح ساعت 5 برنمه ام را شروع کردم بدوم اینکه سراغ نوشیدنی های کافئینی بروم ، به دلیل کسل بودن احوال ، درس خواندن و یادگیری ، بازدهی خاصی نداشت ، این خستگی و بی میلی به انجام کار های دشوار ، تا آخر برنامه (شب موقع خوابیدن) همراه بود.

امروز پنجشنبه هست و به صراحت میگوم که امروز و دیروز مخرب ترین روز های هفته ام بوده...

درواقع اصلا صبح زود ساعت 5  بیدار نشدم و از اون شروع های طوفانی هم در کار نبوده!

بعد از مدتی مطالعه و یادگیری ، یه یک مرحله ای میرسید که به دلیل دشوار شدن محتوا ، توان ادامه دادن را ندارید.

در نتیجه فعالیت کاهش پیدا میکند و انگیزه و اشتیاقی بربای ادامه دادن وجود نخواهد داشت !

برای حل این مشکل و برگشتن به انگیزه قبلی نیاز است که سبک مطالعه و یادگیری را تغیر دهید...

این تغیر ، میتواند مراجعه کردن به دوره های آموزشی باشد ، میتواند خرید کتاب جدید و یا دانلود فیلم های آموزشی باشد و یا تغیرات دیگری که بنظر موثر هستند.

یه بررسی ساده کنیم ، این افرادی که در گذشته توانستند با مهارت هایشان در حدی  الهام بخش باشند که درجهان مطرح شوند و به راحتی اسوه و الگوی جوانان امروزی قرار گیرند ، و در حال حاضر تعداد این افراد به شدت پایین آمده چه چیزی می تواند باشد؟

بعضی رفتار ها و برخوردا در طول روز هستند که باعث دلخوری میشه و در نتیجه برای مدت ها ذهن رو درگیر میکنه.

امروز هم یکی از اون روزای مزخرفه ...

یک بحث کوتاه که مربوط میشه به یک سفر سه نفری ، یاداوری شد.

و بخاطر همین رفیق هم سفر ، باعث میشه که با رفتار دستوری و تصمیمات یک نفره و چیدن برنامه در بهترین حالت برای راحتی شخصی ، برنامه رو شکل بده و هیچ احترامی به نظرات بقیه نگزاره.

بهترین زمان از نظر بازدهی مغز و توانایی یادگیری بالا و همچنین از نظر نبود صداهای حواسپرت کن ، صبح قبل از طلوع تا حدودا ساعت 7 

بهترین روزی که میسازی ، زمانیه که ساعات اول روز رو با قدرت و رضایتمندانه شروع کنی ، همین انگیزه تا پایان روز همراهت هست تا بهترین استفاده رو از زمان محدودی که در اختیار داری بهرهمند بشی.

الان ساعت 23:35 هست که از فرط خستگی رگ های چشم ها بیرون زده...

  فردا یک روندی رو شروع میکنم که در نهایت بعد از محقق سازی هدف مدنظر ، تاریخ فردا در ذهنم حک بشه بعنون اولین روز تغیر عملکردی ام   (با این جملات دارم مصمم بودن حرفم رو بیان میکنم).

یکم از روزمرگی بنویسم:

الحمدلله پرینتر امروز ردیف شد و

معمولا در اکثر کتاب های مرتبط به موفقیت و نقل قول های گزیده میگویند که : به شکلی از زمانت استفاده کن که وقتی امروز را به پایان رساندی با رضایت کامل شب را سپری کنی...

از نظر تئوری ممکنه که صحیح باشه ولی در عمل به نتیجه دیگری میرسه.

 از بیان جملات کلیشه ای خارج میشم و توضیح میدم که چرا با تئوری این جمله تفاوت داره...

ما اکثر ساعت های روزمان را بصورت خودکار میگذرانیم و خیلی به اینکه چگونه زمانمان را سپری میکنیم ، فکر نمیکنیم.

این یک معضل است . اگر ندانید که فعالیتتان در کار های مختلف په چه میزان عمیق و کم عمق هستند و پرسیدن این سوال که

قصد ندارم ابتدا مقدمه این تیتر را با یک نکته آموزنده شروع کنم و سپس مطلب اصلی را بنویسم ، درواقع همین روز نوشته من میتواند برای مخاطب آموزنده باشد و نکته اصلی را از تصمیماتم خارج کند ، مستقیماً میروم سر اصل مطلب:

در یک مدت زمان کوتاهی سردرگمی داشتم که از نظر روحی بسیار بود ، تمام ذهن و فکرم درگیر این بود که الان وقتم برای یادگرفتن جه مهارتی صرف کنم که اولویت بشتری در راستای رسدن به هدف مدنظر داشته باشد؟

سردرگمی بسیار سخت است ، در عجبم ، افرادی که هنور هدفشان مشخص نیست ، روزشان را چگوبه شب میکنند؟!...