میخوام این بار راجب یه احساس رمانتیکی بنویسم .تنوع لازمه :))

منطقیه که بعد از یه مدت طولانی که به صفحه مانیتور خیره شدی ، یه نگاهی هم به اطرافت کنی تا به چشم ها و ذهنت یه استراحت کوتاه بدی ! مثل قانون 20 ، 20 که اگر نمیشناسی این قانون رو حتما سرچ کن و توضیحاتش رو مطالعه کن!

شما تصور کن قراره از این استراحت چشم ها و نگاه کردن ها ، بهترین بهره رو داشته باشی .

یه جوری اطرافت رو تنظیم کنی ، که با نگاه کردن به اطراف ، بهترین استراحت و نوازش ذهن و چشم ها رو دربر داشته باشه!

من ترجیح میدم برای نگاه کردن به اطراف توجهم رو به یه گیاه زنده و دوستداشتنی جلب کنم.

امروز پر انرژی شروع کردم و به خیالم با یه برنامه مهندسی شده قراره پرونده کل دروس امتحانی رو ببندم .

ولی بعد از مدتی کم کم تمایل به مطالعه داشت از بین میرفت...

دیگه به راحتی حواسپرتی های مختلف و جزئی غالب تمرکزم میشد . مطمعا بودم که یک علت خاصی داره اصطلاحا یه جای کار میلنگه ولی این لنگیدنه رو نمیدونستم از کجا ریشه میگیره که ریشه کنش کنم ، سعی کردم دست به یک سری کار های عجیب بزنم تاشاید مشکل رفع بشه . به همین خاطر اومدم محل مطالعه رو تغیر دادم ، مدتی استراحت کردم ، اتاق رو مرتب کردم ولی همه نگیم بیفایده ولی تاثیر چندانی نداشت.

حالا از زاویه دیگه به این مسئله نگاه بندازیم ، اولین درسی که شروع کردم به مطالعه ، درس مدار الکتریکی بود که باید مدام درحال نوشتن و تمرین کردن باشی تا مهارت کافی رو برای حل مسئله کسب کنی  .

دقت کردی وقتی یک مجموعه یا ارگان خاصی باید برای بالا دستی خودش گزارش رد کنه سعی میکنه به بهترین شکل کار ها رو ردیف کنه و انجام بده تا بهترین گزارش رو ارسال کنه برای طرف مقابلش یا اینکه سعی میکنه یه گزارشی ارائه بده که چندین مرتبه بهتر از مجموعه های مشابهش دیده بشه .

خلاصه با ارائه گزارش کار ها نظم بهتری میگیره و در نتیجه به هدف مطلوب و مدنظر به راحتی میرسه...

دیر خوابیدن امشبم باعث شد که صبح زود بیدار نشم و حدودا ی ساعت 10 بیدار شدم ، هنوز کمی کسلم ولی در حدی نیست که نشه مطالعه رو شروع کنم.

امروز 25 ام هست و فقط سه روز تا شروع امتحانات پایانترم باقی مونده، در حالیکه هنوز اولین درس مهم که مدار یک هست رو تموم نکردم ، چه برسه به درسهای دشوار دیگه از جمله الکترونیک و مدار 2 و مخصوصا ریاضی مهندسی!

یه گزارشی از چند روزی که گذشته مینویسم ، زیاد جالب نبود ولی خوب باید خوشبینانه به گذشته نگاه کرد .

در این چند روز که بعنوان فرجه های امتحانی باید نام گذاری کرد رو صرف فعالیت ها مختلف کردم ، از جمله طراحی سایت فروشگاهی و همچنین ساخت بنر ها و وارد کردن محصولات در سایت و فعالیت بعدی ، تمرین تایپ ده انگشتی البته بیشتر فارسی ، همچین سریع و بی عیب نیست ، تست کردم حداکثر سرعت تایپ کردنم حدود 54 هست با دقت 98 درصدی ، که در مقابل سرعت دیگر افراد ، یعنی سرعت بالای 150 تا واقعا هیچه ولی بازم خوشحالم که همین قدر هستم و امیدوارم با تمرین به سرعت مد نظر برسه ، البته

آیا میتوان خود کنترلی به صورت کامل داشت ، یعنی چه » یعنی این که در مقابل هیجانی ترین و دوستداشتنی ترین ها ایستادگی کنی و طبق برنامه ی از قبل تنظیم شده پیش بری ، آیا ممکنه ؟؟

من معمولا به خودم سختگیری میکنم یا بهتره بگم که تلاش میکنم که نسبت به کارهای خودم و عملکردم سختگیر باشم.

گاهی اوقات با خودم فکر میکنم که آیا واقعا ارزش دارد که دارم از زمان صرف کار های فرعی و سطحی میکنم در صورتی که زمان همینجور درحال گذشتنه.

روز های هستنند که احساس میکنی یه چیزی کمه که بشینی و مطالعه رو شروع کنی.

لازمه وقتی که متمرکز هستی روی درس و مطالعه هر چیزی ، عواملی که باعث شده این تمرکز به وجود بیاد رو یادداشت کنی تا بعدا اگر لازم بود مجدد بکار بگیری.

عواملی که تا الان بنظرم موثر بودند ، اول ایجاد حس رقابتی با شخص خاصی که مدام در حال مطالعه هست ، دوم مقاومت در برابر حواس پرتی های جانبی و همچنین مقاومت در برابر تمایلات  نفسانی ، سوم ، دست به قلم شدن ، چهارم طبق برنامه پیش رفتن و مدام تغیرات رو در برنامه ثبت کردن ، پنجم به عمق مطلب نفوض کردن...

نکته : زمانی که عواملی باعث بی حوصلگی میشود باید مقاومت کرد و در این زمان ها نباید استراحتی صورت بگیرد ، در عین حال استراحت رو موکول می کنیم به زمان هایی که تمرکز و اشتیاق به مطالعه وجود داشته باشد.