داشتم صحبتای علیرضا سخایی رو گوش میدادم که در رابطه با ترس از اشتباه کردن بحث میکرد.
یعنی دقیقا یکی از مشکلات اساسی اکثرمون همین ترسیدن هست .
خیلی مواقع یک حرکتی و اقدامی به ذهنمون میرسه و از اینکه در آخر به شکست مواجه بشه سراغشون نمیریم.
اقداماتی که میتونن باعث موفقیت یک نفر بشه...!
 وقتی یک مبحث رو از ریاضیات یاد میگیرم ، از سوال حل کردن  در رابطه با مبحث جدید ، واهمه دارم ، ترس از اینکه مبادا زحمت بکشم وقت بزارم سوالو حل کنم و جواب اشتباه در بیاد و یا اینکه وسط حل کردن ها بلد نباشم بقیشو بنویسم.
این دیدگاه چیکار میکنه؟ وقتی سر کلاس آموزشی هستم و فلان مبحث از ریاضی رو درس میده و یادمیگیرم ، دیگه نمیرم که نمونه سوال مربوط به مبحث مد نظر سوال حل کنم ، در نتیجه باعث میشه که تصور کنم تسلط کافی رو نسبت به این مبحث دارم .

یکی دیگر از عوامل رجوع نکردن به سوال هم ایجاد خستگی ذهنی هست..>!
در این دو سه هفته که دارم فشرده درس میخونم ، بهترین روز هام وقتیه که خیلی خسته میشم.
خوب برای بدست اووردن این رضایت مندی در سریع ترین زمان ممکن، راهکار همین حل مسئله هست که تا الان که دارم این متن از وبلاگ رو مینویسم این موضوع رو جدی نگرفتم ، و فکر میکنم خیلی وقت ها دلیل اینکه با وجود ساعت مطالعه بالا خروجی مطلوبی نداشتم ، همین ترس از حل مسئله هست که تاسف انگیز هست و قریب به یقین فکر میکنم که محرک اصلی همین افرادی که در کنکور رتبه برتر شدن ، توجه به این موضوع هست ، دقت کردم که کار های روزمرگیشون و عملکردشون خیلی مرموز و خاص نیست ، حتی بعضی ها هم تلاش هایی که کردند بیشتر از رتبه های برتر کنکور بوده ، تنها تفاوت اینه که اونا روند و اصول رو بلد بودن افرادی امثال من بلد نبودیم و موفقت مدنظر رو کسب نکردیم...

 درنتیجه اینجاست که میشه گفت بدون داشتن مهارت و بلد بودن قوانین ، صعود کردن از کوه فقط به بدن خودت آسیب میزنه ، اصول رو رعایت کن تا بعد از رسیدن به قله عضلات ورزیده ای داشته باشی...