بدون مقدمه دو مقایسه ساده : تصور کنید در دو زمان مختلف دو کار مختلف انجام میدهید (بدون نگاه کردن به ساعت و زمان گرفتن) .

فرض رو بر این میزاریم که کار اول در زمان اول کاری هست که تمایل به انجام آن را دارید ، زمانی که صرف انجام کار می کنید زیاد تر از زمانی هست که تصور می کنید صرف این کار شده و بلعکث در زمان دوم کاری که خوشایندتان نیست انجام میدهید و با گذر زمان کوتاهی تصور میکنید زمان زیادی گذشته...

در کل میخوام اینو بگم ، ما خیلی وقتا در زندگیمون اصلا حواسمون به زمان نیست که چطور داره میگذره ، و بر اساس ذهنیت و تمایلات شخصی داریم زمان های زندگیمونو کوتاه و بلند میکنیم ، به عنوان مثال یه کارمند شکایت میکنه که چرا من اصلا زمانی برای خودم ندارم ، چه برسه بخوام وقت بزارم فلان کار که کمک میکنه مهارتم بره بالا ، وقت بزارم و یادبگیرم .

دیگه در حالت سختگیرانه ساعت کاری یه کارمند 8 ساعت هست ، 16 ساعت در روز ما فعالیت میکنیم ، خوب این 8 ساعت اضافه میمونه ، مطمعنا کارمندمون یا از این زمان خبر نداشته یا اینکه نتونسته مدیریتش کنه ، قبول دارم بعد 8 ساعت کار پشت سر هم ، دیگه توانی برای آدم نمیمونه ولی واقعا بنظر شما این حل شدنی نیست؟

...

شخص خودم یکی از همین امثال کارمند بی اطلاع بودم که فکر میکردم شنبه تا دوشنبه که صبح ساعت 8 تا 17 دانشگاه هستم اصلا فرصتی برام باقی نمیمونه شاید 3 ساعت بزور بشه استفاده کرد ، تا این که بعد از جمع بندی های زمان کلاس ها متوجه شدم که تقریبا 7 ساعتم داره از دست میره ، 7 ساعت چیز کمی نیست ها!

خوب الان میخوام بگم چطور میشه به بهترین شکل از این هفت ساعت که حکم نصف روز خالی رو داره استفاده کنم  ،بخش عمده و مفید ترین زمان استفاده جهت کار عمیق صبح های قبل طلوع هست(بعد از اذان صبح) ، تو اون ساعت آدم به اوج تمرکز میرسه و بازده 4 برابری داره (1 ساعت مفید معادل 4 ساعت) این از صبح که اختصاص میدم به مسائلی که واقعا باید فکر کرد تا انجامشون داد مثل مسائل الکترونیک و مدار2 ، مرحله بعدی تایم های مرده هست مثل وقتایی که منتظر استادیم ، و بعد از نیم ساعت حاضر میشه ، برای این زمان ها باید یه برنامه بریزم ، تایم خیلی مهی هست .چیزی که به ذهنم رسید فکر کردن راجب مسائل و کارهای پژوهشی و کشیدن و نوشتن روی برگه البته بشرطی که در زمان های دیگه فکر رو مشغول خودش نکنه مگر اینکه واقعا یکی از مسائل حیاتی و مهم باشه که باز هم با مشخص کردن زمان مشخص برای این کار اختصاص میدیم .

زمان های بین کلاسی نهایتا میتونه با یه نسکافه استراحت باشه بعد صرف مطالعه و یادگیری کرد

مسیر های پیاده روی و رفت و آمد رو هم استراحت میکنیم و در آخر ، بعد دانشگاه اگر نیاز بود نیم ساعت خواب قیلوله کافیه ، و میپردازیم به باقی کار هامون ...

این ها همگی به صورت تئوری گفته شد و خوشبینانه بنظر میرسه امیدوارم در عمل هم خروجی مطلوبی داشته باشه :))

3 هدف مدنظر هست : 1) تلاش برای جلب خوشنودی خدا 2)فعال کردن سلول های عصبی مغز 3)قوی شدن عضلات بی اهمیتی (بعدا راجب این موضوع مینویسم)