همه به قله رسیدن رو دوست دارن ولی از روند کار متنفرن .

بعضی درگیر پلتفرم های اعتیاد آور فضای مجازی میشن ، بعضی تحمل فشار و سختی مسیر رو ندارن و به همین روال بسنده می کنن ، یه عده خیلی کمی هستن که از تمام این موانع سخت و دشوار عبور میکنن و فقط برای رسیدن به هدف تمام توان و تلاش رو برای محقق سازی خرج می کنن...

مقاطع دیپلم ، کارشناسی ، کارشناسی ارشد ، دکترا

ریزش ها و عدم حضور از مقطع دیپلم تا دکترا ، این بخشی هست که بنظرم در این رابطه صدق می کنه...

دیپلم میخونه بعد میگه که لیسانسه ها چی کار کردن که قرار من انجام بدم ، میرم یه مغازه کار میکنم هنوز خیلی زودتر از یه لیسانسه به نتیجه میرسم.

لیسانس میخونه و بعد میگه خوب از اونجایی که الان شرکت ها دارن لیسانسه استخدام میکنن و فقط یک کارت پایان خدمت مشکلم رو حل میکنه ، تا همینجا کافیه و میرم که خدمت سربازی رو بگذرونم و برم سر یک کار درست حسابی.

در حالی که این ها از نظر من موانعی هستن که باعث میشه جلوگیری کنه از اینکه شخص به مقاطع بالا تر برسه و فردی موثر تر و اصطلاحا بدرد بخور تر برای جامع تحویل بده.

درواقع دارم میگم که زندگی اگر قرار باشه به اهداف کوچیک بسنده کنه میشه یک زندگی به سبک روزمرگی...

درحالی که هدف ها از زندگی بسیار متفاوت هست و براساس شخصیت و طرز فکر هر کسی ، روال زندگی ها هم متفاوت خواهد بود...