تا زمان تکرار نشه

هر روز خدا ، در ژورنالت نقاط ضعف روز آتی رو بنویسی و مجدد فردا همون رو تکرار کنی و باز هم بنویسی و مجدداً فرداش تکرار کنی!

اگر این اسمش حلقه زمانی نیست پس چیه!

یه مقاومتی هست که از تغییر در آدما به سختی محافظت میکنه ، و این اجازه رو بهت نمیده که به راحتی بخوای به تغییراتت عمل کنی!

انقدر این کار رو تکرار میکنه که دیگه فکر میکنی من برای این کار ساخته نشدم ؛ فکر میکنی که باید قبول کنی این مسیر من نیست و مجبورم قبول کنم که مثل آدمای دیگه باید زندگی ساده و معمولی خودم رو داشته باشم!

فکر میکنی که از همه عقب موندی ، این همه تلاش و مطالعه و یادگیری و متفاوت عمل کردن ، هیچ ثمره ای نداشته.

واقعیت هم میگی اما بنظرم این تفکر از این دو حالت جدا نیست:

روز نوشت بداهه

در شبتسان خانه هستم، یک اتاقک کوچک دو متری که با قفسه های انباری یک میز ساخته ام که درواقع باعث شده اسم اتاقک بشه سلول تمرکز ؛ 

دیوار های این اتاقک پوشیده شده از گچ های بریده بریده که برای تمیز شدن نگاهم ، دیوار مقابل رو با کاغذ کاهی پوساندم ، اما همچنان کناره های دیوار ، همون حالت بریده قابل مشاهده هستند و باید هر چه سریع تر فکری به حالش شود!

 

فضای اینجا طراحی شده برای انجام کار عمیق ، بدون از دست دادن زمان ، حتی ثانیه ای هم از دست نمی رود!

فعال کردن داشبرد ذهن دوم

چندین ساله که تصمیم میگیرم یه برنامه ریزی قوی داشته باشم و یه مدت داخل دفتر انتخاب شده مختص به این کار برنامه ریزی روزانه ، هفتگی و ماهانه رو انجام میدهم و یکی دو ماه شاید هم سه ماهی اگر خیلی خوب پایبند باشم ، نسبت به برنامه پشتکار دارم اما کم کم کنار گذاشته میشه و دوباره برمیگردم به حالت قبلا که بدون هیچ برنامه ای و با عملکرد بداهه روز ها رو میگذرونم !