رضایت بخشی و نارضایتی از عملکرد امروزمان مسئله ای بسیار مهم و موثر در رفتار و عملکرد یک فرد میباشد.
امروز خودم رو مثال میزنم : قراره صبح فردا بیدار بشم و طبق روتین روزانه از بعد از نماز صبح اختصاص بدم به کد نویسی که متاسفانه امروز از شدت خستگی بیخیالش شدم و تایم صبح رو از دست دادم ، ساعت 7:30 رفتم به سمت دانشگاه و تا ساعت 8:30 منتظر جناب استاد منظممون بودم تا تشریف بیارن سر کلاس ، و بعد از کلاس رفتم کتابخانه و تا ساعت 11 آلتیوم دیزاینر کار کردم که از مرکز رشد زنگ میزنه و نیم ساعتی از زمان صرف صخبت میشه و بعد هم تماس میگیرن که فلان کار دیگه پیش اومده و تا ساعت 5 همین رواله و کلاسه که نهایتا بعد یک ساعتی تو خونه با التیوم کار میکنم تا اذان میشه و میرم مسجد و میام که میبینم مهمون داریم و یکی از دوستان هم برای مشورت راجب یک موضوعی میادخونه و سر صحبت باز میشه و مسائل اینچنینی پشت سر هم تا الان که ساعت 23:37 هست...
حالا این وضعیت عملکردی امروزم که بخش کوچکی از روتینی که آماده کردم نبوده ، و درنتیجه این حس بیرضایتی و بیهودگی بوجود میاد که تاثیر بسیار زیایدی بر روی عملکرد فردا خواهد داشت.
دو حالت خوشبینانه هست که باید در همچین مواقع از این تفکر استفاده کنیم:
1. وضعیت موجود را در نظر داشته باشیم تا فردا رو به جبران این اوضاع اختصاص بدیم.
2. بعد از جمع بندی کیفیت عملکردی این روز مسائل مفید و نقاط قوت رو درنظر بگیریم و حس رضایت داشته باشیم ، که در نتیجه در پیشبینی برنامه فردا بسیار موثر هست و این حس سرخوردگی از بین خواهد رفت ، البته به این منظور نباشه که کمبود ها رو نادیده بگیریم ....
تضمین کن که فردا اول وقت برنامه رو با بهترین نحو ممکن شروع و یه پایان میرسونی...
انشالله به نتیجه مطلوبی ختم شود .
